LARO NOON GAMIT ANG KOMPYUTER?

Nitong mga nakaraang araw, hindi ko manlang napansin, ubos na pala ang perang pang-allowance ko? Saka naisip ko, halos isang lingo rin pala ako sa kompyuteran. Kunwari may ginagawang project hayun, nagdodota pala, opz! Huwag mo ankong ibuking kay lola hapf?, sige kah gusto mo pagalitan ako?

Taggdadalawang oras ako kung magbuhos ng oras sa kompyuteran , 15 pesos ang oras at 20 pesos naman ang pustahan namin kada game. Minsan panalo pero kadalasay talo ako, mas magaling kasi sila keysa sa akin. Naalala ko tuloy noong nasa high skol pa ako. Alam mo ba kung saan ang standby area ko tuwing lunch break?..sa kopyuter laboratoryo n gaming skol. Hindi naman ako opisyal doon, ito kasing guro naming eh!, lagi kaming pinapatawag ng kaklase kong babae din, scheduled na kasi kaming maglaro ng dota, syempre hindi kami nagpupustahan, nasa skol kasi eh!.. wala rin naman kaming bayad maglaro doon ng dota kasi yung kalaban ko sa dota ay ang guro naming sa pisika, wala ring trouble kasi siya rin iyong incharge sa kompyuter laboratoryo, so ok kami!..ay! hindi pala araw-araw, mga tatlong beses lang sa isang linggong pasok, kasi pag martes ay doon sa kompyuter laboratoryo nagmemeting ang mga guro at kapag huwebes naman ay ginagamit ng mga skol journalist yung komlab. Minsan naman tinatamad akong makipaglaro ng dota, kasi nga lagi akong talo, nakakainis!.ginagawa ko nalang libangan ang magsurf sa internet, nag yayahoo, at nagfafacebok ako. Ay naku kung alam mo lang, 351 na ang level ko sa paglalaro ng farmtowm sa facebok. Naisip ko nga minsan eh, sana totoo nalang ang pera, bahay, lupa at mga ari-arian sa farmtown sa facebok, hindi n asana ako nag-aaral ngayon,,eh ganun talaga eh, hanggang sa panaginip nalang yun, ay!, hindi pala, hanggang sa pag fafarmtown lang pala.hahah

Hay naku!,, puro pagkokompyuter na talaga ang laman nitong utak ko. Alam mo kagabi na nanaginip ako?,, medyo weird nga lang pero makabuluhan din kung iisipin.

“pumunta raw ako sa isang pamilyar na lugar, hindi ko lang matandaan. Doon ay may isang konkreto, maliit na bahay at ang gandang tingnan dahil kulay bughaw ang pintura nito sa labas. Pumasok ako sa bahay na iyon , iwan ko kung maniniwala kayo. Higit bente ang mga taong….este mga batang naglalaro ng kompyuter doon. Na excite tuloy ako, parang nakakainganyung maglaro rin, at hayun may nakita ako, isang bakanteng kompyuter doon sa sulok. Dali-dali ay lumapit ako doon upang gumamit at minamalas nga naman, naunahan pa ako. Kaya wala akong magawa pinanood ko nalang sila, nakakatuwa. Nakalimutan ko tuloy mga bata pala itong mga nadito. Nagtanong ako sa isa sa mga bata “ bata, ilang taon kana? Bakit kopyuter ang laro mo?” “ anim na taon na ako, ditto ako naglalaro kasi andito ang mga laro na babagay sa batang tulad ko”sagot ng bata. Batang tulad ko?napaisip ako, ang weird naman, eh bakit ditto sa kompyuteran? At saka ko lang napansin, may naglalaro ng slipper game, in-in, Chinese garter, bater-lata, balay- balay, dampa, golen-golen, aper og sticker, maring-maring at saka paun-paon. Nalito tuloy ako, bakit ganito? Mga laro ko noon yan ah!,,pero bakit? Sa kompyuteran na rin ba uso laruin ang mga iyon? Hay naku, naisip ko tuloy “ siguro, sa susunod pang mga henerasyon, ang mga larong iyon na kung tawagin ay mga pisikal na laro ay sa kompyuter na talaga lalaru-in. bakit nga ba hindi? Eh nandito na nga eh!,, nakikita mo naman diba? Kung saan kamy, mata at utak nalang ang gumagalaw para ma-enjoy mong laru-in ang mga laro noon. Hindi ako makagalaw sa kinanatayuan ko, manghang-mangha talaga ako. Grabe ang teknolohiya ngayo, napaka high-tech na, at sigurado akong Pilipino ang nag-imbento ng mga kompyuter na iyan. Eh kasi sa pilipinas lang usong laru-in ang mga iyo, kumbaga larong pinoy iyon. Akalain mo nga naman, nag level-up na ang pinoy. Exaggerated mang isipin pero ok na rin.hanngang sa akoy magising at napag alaman na panaginip lang pala ang lahat ng iyon.

Iba na talaga noon at ngayon. Kung ikukumpara malayo na rin talaga ang kabataan noon at ngayon. Ang mga laro kasi noon ay mga larong pang pisikal. Takbo ditto, takbo doon. Kagaya ng larong patintiro,in-in kung tawagin sa aming probinsya, kung saan grupo-grupo ang paglalaro nito at papasok ka sa rektanggulo at kapag nahuli ang isa ay ang kalaban na naman ang maglalaro. Ang slipper game, kung saan tinatapon patalikod na taya ang tsinelas at kung masalo ng mga nsa likod ay talo ang taya at kung hindi naman ay magiging mistulang manikin na hindi kikilos ang mga tao sa likuran hanngang sa pulutin ng taya ang tsinelas. Ang balay-balay, kung saan ay may kunwa-kunwaring ina, ama at anakpara mabuo ang isang masayang pamilya. Ang bater-lata, kung saan may lata at tinitira ito ng tsinelas at kung matumba ang lata ay kukunin ng mga manlalaro ang kanilang tsinelas ngunit siguraduhing hindi ka mahuhuli ng taga bantay ng lata at kung ikaw ay mahuli ay ikaw na naman ang magbabantay ng lata. Ang Chinese garter, kung saan may garter at tatalunin mo hanggang pataas ng pataas ito. Ang paun-paun, kung saan may dalawang grupo at may tinatawag na bahay na pinoprotektahan ng bawat grupo upang hindi ito maagaw ng kalaban. Ang maring-maring, kung saan sa larong ito ay pwede ang dalawang pares lang, ginagamitan ng pares ng tsenilas. Ang dampa, kung saan lastiko ang ginagamit at dinadampa ng kamay upang manalo. At ang paborito  kung laro na onggoy-onggoy , kung saan gumagamit ng baraha at kailangan lahat  ay may pares upang manalo.

Ang mga nilalaro ko dati ay ibang-iba sa mga nilalaro ko ngayon. Ngayon kasi, lagi nalang akon sa kompyuteran, hindi pa ako pinapawisan dahil air conditioned at magastos pa sa pera. Uso na talaga kasi laru-in ang farmtown sa facebok ngayon, yung magkakaroon ka ng sarili mong farm at magtatanim, mag-aani at pwede ka pang magbenta ng iyong ani at ari-arian. Yun nga lang sa facebok lang at hindi sa totoong buhay. At ang larong tumblebugs, isa sa mga nakahiligan kung laru-in sa kompyuter, kung saan may ibat-ibang kulay ito at ipinagtatlong pares mo ito ng kulay hanggang sa maubos ang lahat ng mga bola at panalo kana. Marami pa ang mga laro na kinamamahalingan ng mga kabataan ngayon, kagaya nalang ng dota, na tulad koy adik rin sa larong ito, elements qou, chuzzle at marami pang iba.

May ibat-ibang uri man tayo ng mga laro, ibat-ibang paraan man ang gamitin natin sa paglalaro ng mga ito, mahirapan ka man sa paglalaro, ang importante ay nag-eenjoy ka sa ginagawa mo. Ang nilalaro ko noon at ngayon, alinman sa mga larong iyonay nakapagbigay sa akin ng aral at saya. Hindi na importante kung anu ang nilalaro mo upang aliwin ang sarili, para akin noon man o ngayon, ibat-iba man ang paglalaro ay pareho paring nagdadala ng saya sa ating mga munting puso.